Te Araroa – het begin van een nieuw avontuur!

Er zijn van die dingen die je ooit eens hoopt te doen, maar om welke reden dan ook voor je blijft uitstellen. Om vervolgens op je sterfbed, heel cliche, te denken ‘had ik maar’ … Zo droom ik al jaren van het lopen van de Te Araroa Trail in Nieuw-Zeeland. Deze ruim 3.000 kilometer lange trail doorkruist mijn favoriete land ter wereld van noord naar zuid en is wellicht een beetje als het Pieterpad van Nederland. Alleen dan ongeveer 100 keer zo lang. Okee, dat is overdreven natuurlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Een maand of twee geleden nam ik het besluit dat het nu eindelijk tijd is om deze trail te gaan doen. In oktober 2022 vertrek ik en in deze blogserie neem ik jullie mee op mijn voorbereidingen en uiteindelijk ook de reis zelf. Vandaag vertel ik jullie over het beslissende moment dat mij duidelijk werd dat ik niet anders kon dan een knoop doorhakken. Veel leesplezier!

Een liefde voor Nieuw-Zeeland

Mijn liefde voor Nieuw-Zeeland ontstond al in 2002 toen ik het land voor het eerst bezocht. Het zou echter nog tot in 2011 duren voordat ik voor het eerst van Te Araroa hoorde. Ik was toen voor 6 weken in Nieuw-Zeeland en liep diverse meerdaagse hikes. Onderweg kwam ik een stel tegen die me vertelden dat ze bezig waren met Te Araroa. De trail werd op 3 december 2011 officieel geopend, maar zij liepen er vast een deel van. Sindsdien bleef het altijd een beetje borrelen.

Ik bedoel … hoe gaaf is het om je favoriete land helemaal te voet te doorkruisen? Daarnaast spreekt het idee van een thru hike (lees: een lange hike die je in één keer aflegt) me al langere tijd aan.

One too many excuses

Helaas had ik altijd wel een excuus klaar om ‘het niet te doen’. Een baan, een relatie, een huis … Die zegde ik in 2017 allemaal vaarwel om voor onbepaalde tijd op reis te gaan. Maar ook toen raakte ik er niet van overtuigd dat ik Te Araroa moest gaan lopen. Ik had namelijk nogal gemixte verhalen over de trail gehoord (o.a. dat er op het Noordereiland heel veel asfalt secties in de trail zitten).

Daarnaast zou ik gedurende die reis 3 maanden naar Nieuw-Zeeland gaan, maar wilde ik onwijs veel dingen zien die niet op de trail lagen. En daarnaast zou 3 maanden niet genoeg zijn om de hele trail te doen. Oftewel, ik besloot mijn reis van 2017/2018 in te richten op meerdere korte trektochten die ik wilde doen. Ik liep in een periode van drie maanden de Angelus Hut Track, de Routeburn Track, de Greenstone Caples Track, de Hump Ridge Track, de Mueller Hut hike en had ook nog andere tracks gepland, die uiteindelijk niet door konden gaan vanwege het slechte weer.

De confrontatie

Tijdens de betreffende reis kwam ik Te Araroa op diverse plekken tegen. Ik bezocht niet alleen Cape Reinga en Bluff (het officiële begin- en eindpunt van de Te Araroa), maar ook kwam ik hikers tegen bij onder meer Whangarei Heads, in Nelson Lakes National Park en bij e Greenstone Hut. Ik sprak ze en steeds als ik hun verhaal hoorde, voelde ik een steek van binnen. Ooit zou ik die trail ook gaan doen. Alleen nu nog even niet.

En dan heb je een winstgevend bedrijf

Na thuiskomst vanuit Nieuw-Zeeland in het voorjaar van 2018 was mijn wereldreis en nomadenbestaan officieel ten einde. Ik besloot vol voor mijn werk te gaan (want: lege buidel) en maakte van mijn bedrijfje een winstgevende onderneming. Ik liet mijn reisblog We12travel uitgroeien tot een van de grootste persoonlijke outdoorblogs van Nederland, zette de podcast voor Avontuurlijke Vrouwen op en werkte daarnaast als freelance tekstschrijver voor diverse bedrijven binnen de reissector.

Helaas is er, vanwege de huidige crisis, van dat winstgevende bedrijf niet zo heel veel meer over. Ik zal er eerlijk over zijn: financieel is het al bijna een jaar lang huilen met de pet op. Mijn pensioenpot raakt aardig leeg, mede omdat mijn vaste lasten flink gestegen zijn toen ik eerder dit jaar van samenwonen naar een LAT relatie ben gegaan. Gelukkig heb ik vertrouwen dat het zodra de vaccins hun werk gaan doen, ik mijn bedrijven weer naar hun oude niveau kan tillen en zelfs: ver daarboven.

Ondertussen begon ik met het bouwen aan deze site. In november van 2019 bracht ik nogmaals een maand in Nieuw-Zeeland door en kocht ik de URL NieuwZeelandInfo – vastbesloten om hier dé go-to plek voor je Nieuw-Zeeland reis van te maken.

Het lopen van een thru-hike

De afgelopen jaren heb ik me verder verdiept in het lezen over thru hiking en bekijken van documentaires daarover op Youtube. En steeds voelde het dubbel: aan de ene kant wist ik: dat wil ik! Aan de andere kant voelde ik me ook heel oncomfortabel bij het lezen van die blogs en het bekijken van die video’s. Ik ben best een individueel persoon en dus niet op zoek naar drukte of een trail family. Na het lezen van ‘Alleen’ van Tim Voors over zijn solo hike op de Pacific Crest Trail, werd ik vooral heel verdrietig over de mentaliteit van veel hikers (feestjes, drugs etc.) daar. Die trail streepte ik dus direct van mijn wensenlijst.

Je kan natuurlijk ook veel rustiger trails opzoeken en even heb ik met het idee gespeeld om Zweden te voet van noord naar zuid te doorkruisen. Maar ook dat idee maakte me niet hyperenthousiast. Er zat ergens een dikke blokkade en ik wist niet wat het was.

Ook last ik Te Araroa van Jasper van Riet Paap maar het boek wist me niet over te halen om de trail te gaan doen. Ik werd eerder angstig van de vele modderpoelen, rivierdoorsteken en andere helse ondernemingen.

Ondertussen fantaseert mijn vriend al jarenlang over een lange motorreis die hij in de toekomst wil gaan maken. Hij heeft het erover zodra de mogelijkheid zich voordoet. Ik merkte een rusteloosheid bij mezelf. Het gevoel écht weer ergens naartoe te leven, een spaarrekening te vullen met een doel anders dan het voorzien in je levensonderhoud, ergens voor te gaan. Maar toch … hoe ik ook puzzelde in mijn hoofd, de stukjes vielen niet op zijn plek.

Het beslissende moment

Afgelopen zomer bekeek ik een filmpje van Youtuber Elina Osborne over de Pacific Crest Trail die in mijn feed verscheen. Alhoewel ik geen filmpjes over de PCT meer wilde zien, abonneerde ik me toch op haar feed. Dit najaar verscheen haar video ‘Should I walk New Zealand’ op mijn feed. Ik klikte hem aan en … bij minuut 5 viel mijn besluit. Hierin zegt een bekende van haar, die ze voor deze video interviewt:

‘You go back and forth on it. Should I or shouldn’t I but it’s always gonna be there.’

Die laatste 5 woorden kwamen keihard bij me binnen. Natuurlijk kun je ‘it’s always gonna be there’ op verschillende manieren opvatten. Zo liet ik dit filmpje aan een bevriende wandelaarster zien en die vatte het op als ‘je kunt hem altijd nog doen’. Maar bij mij kwam het binnen als ‘ik zal me, wanneer ik het niet doe, altijd af blijven vragen hoe het zal zijn. Ik kom nooit van die vraag in mijn hoofd af, als ik het niet ga doen.’

En dat was hem. Het moment waarop ik besloot het maar direct te gaan plannen. Het was net alsof er een last van mijn schouders viel. Dit was het laatste duwtje in de rug dat ik nodig had om het besluit te nemen dat ik Te Araroa ga lopen.

The word is out!

Ik geloof dat ik diezelfde dag nog een van m’n beste vriendinnen en mijn vriend inlichtte. In oktober 2022 vertrek ik en neem ik er 5 tot 6 maanden de tijd voor. Dat is ruim anderhalf keer zo lang als een gemiddelde hiker. Dat ik geen gemiddelde hiker ben, was jullie misschien al duidelijk geworden. Ik trek me namelijk niet zo veel aan van snelheden, tijdslimieten en andere factoren die bepalen hoe snel ik zou moeten lopen. Het laatste dat ik wil is onder tijdsdruk lopen en voor een bepaalde datum ‘binnen’ moeten zijn. En dus zo veel mogelijk kilometers per dag afleggen. Ik heb daarom een aantal besluiten genomen die meteen een zee van opluchting vormden toen ik besloot niet het standaard te gaan doen, maar er mijn eigen versie van Te Araroa te gaan maken. Meer daarover in mijn volgende blog!

Tot aan mijn vertrek houd ik jullie op deze site op de hoogte van mijn voorbereiding, planning en alles wat daarmee te maken heeft. Wil je niks missen van mijn volgende blogs? Volg me dan op Instagram waar ik post zodra het volgende artikel voor je klaar staat!

Nu al meer lezen? Check dan de volgende artikelen:
– Cape Reinga in Nieuw-Zeeland: to go or not to go?
– De mooiste meerdaagse hikes in Nieuw-Zeeland
– De 5 mooiste hikes op het Zuidereiland

In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankoop doen of een reservering maken, dan ontvang ik mogelijk en uiteraard zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.