Te Araroa: de voorbereidingen gaan door!

Vandaag precies negen maanden geleden schreef ik hier mijn eerste blog over mijn plannen om Te Araroa te gaan doen. Time flies en eerlijk is eerlijk, de ‘voorbereiding’ lag de laatste maanden een beetje stil. Althans, ik zette geen concrete stappen die ik met jullie deelde. Toch zijn er wel wat updates die ik wil delen en ook gewoon zomaar wat hersenspinsels én een inkijkje hoe het met mijn spaardoel gaat. Hier komen ze!

Het spaardoel

In dit artikel deelde ik mijn spaardoel en te verwachten kosten voor Te Araroa. Ik wilde € 6.000,- sparen en inmiddels zijn er van de twintig maanden negen voorbij. En de teller staat op € 2.925,- dus ik ben bijna op de helft. Echter heb ik dat niet helemaal bereikt door de manier waarop ik dat had ingeschat. De crypto’s zijn grillig en dus kan ik er niet elke maand zoals gehoopt € 150,- uithalen. Echter werd mijn reis naar Spitsbergen dit jaar opnieuw geannuleerd. Ik kreeg daar ruim € 2.000,- van terug, de helft daarvan ging naar mijn afgelopen zomervakantie naar Zweden en de andere helft naar mijn Te Araroa potje. Daarnaast heb ik wat andere financiële meevallers gehad die ervoor zorgden dat er bijna de helft van het benodigde bedrag op mijn rekening staat. Ook merkte ik dat ik doordat ik aanzienlijk gezonder ben gaan eten, ik niet elke week kan besparen op mijn boodschappen. Gezond en bovenal vers eten is gewoon duur. Biologische eieren, verse groente maar ook vleesvervangers en plantaardige yoghurt zijn nu eenmaal duurder dan blikvoer en niet-plantaardige varianten. Echter heb ik ervoor gekozen dat ik meer energie uit gezonde voeding wil halen en dat ik niet elke week aan het rekenen wil zijn of ik die avocado nu wel of niet kan kopen.

Maar … ik ben tot de conclusie gekomen dat de kans groot is dat ik er zes in plaats van vijf maanden over ga doen, omdat ik vanwege mijn werk meer breaks zal nemen. Dus er moet € 1.000,- extra in de pot komen. Ik voorzie daar geen problemen in aangezien er ontwikkelingen zijn waarover ik als het goed is later meer kan vertellen. Oftewel: mijn spaardoel is bijgesteld naar € 7.000,- aan kosten voor Te Araroa.

Iets met een land dat dicht zit

Alhoewel ik uiteraard hoop dat Nieuw-Zeeland over een jaar weer open is voor toerisme, merk ik wel dat ik nog wat terughoudend ben op het zetten van bepaalde stappen, zoals het aanschaffen van nieuwe gear. De afgelopen maanden liep ik meerdere trektochten met volle bepakking en het materiaal dat ik nu heb, voldoet prima. Het is alleen niet super lichtgewicht. Zolang ik geen thru-hike ga doen, heb ik dus ook geen ultra lichtgewicht spullen nodig vind ik. Dus dat komt zodra er iets meer zekerheid is over het al dan niet open gaan van Nieuw-Zeeland.

Ik was druk met andere dingen

Ik roep altijd ’tijd heb je niet maar moet je maken’ en alhoewel ik daar nog steeds honderd procent achter sta, heb ik geen tijd gemaakt om me de laatste maanden in Te Araroa te verdiepen. ‘Life is what happens to you while you are busy making other plans’ zei John Lennon ooit en dit is precies wat er gebeurd is de afgelopen maanden. Mijn prioriteiten en aandacht ging uit naar andere zaken die op dit moment belangrijker zijn.

Getting a taste …

Fysiek gezien heb ik bepaald niet stilgezeten en ik liep dan ook diverse trektochten het afgelopen jaar, te weten:

– De Dutch Mountain Trail
– Rondje Texel (onderdeel van LAW ‘Waddenwandelen’)
– Kungsleden Trail sectie Abisko – Nikkaluokta
– Jämtlandstriangeln
– Lužnice Valley Hiking Trail 
– Vier etappes van de Moselsteig

Oftewel de rugzak is regelmatig op geboden de afgelopen maanden! En aangezien wandelen nog steeds datgene is wat ik het liefste doe, blijf ik dat doen en kilometers maken.

En tenslotte … de twijfelkont

Alhoewel het soms dan mag lijken dat ik doe waar ik zin in heb en me dat makkelijk af gaat, is niets minder waar. Het afgelopen weekend liep ik in mijn eentje vier dagen in Duitsland en juist op dat soort momenten komen er allerlei gedachten op, zoals ‘wil ik eigenlijk wel zes maanden weg van huis?’ en ‘wat als ik heimwee ga krijgen?’. En dan neemt mijn angst de overhand en ben ik druk in mijn hoofd van het weerleggen van dit soort gedachten en mezelf aan het uitdagen om vooral niet de stekker uit het hele plan te trekken. Wat ik natuurlijk niet ga doen, maar toch. The battle in my head is real.

En soms denk ik dan weer ‘doe toch normaal, het is toch fantastisch dat ik dit straks ga doen’ en als ik mezelf dan herpakt heb, zweef ik weer op mijn roze wolk bij de gedachte dat ik straks een half jaar lang door mijn favoriete land wandel.

Nog wat laatste woorden …

Ik wilde jullie meenemen in het hele proces. Dus niet alleen het praktische deel (gear, vlucht, geld) maar ook het emotionele deel. Door het bovenstaande te delen, heb ik dat laatste gedaan. Misschien is het niet wat je verwacht had te lezen, maar dat geeft niet. Ik hoop dat ik jou inspireert en/of motiveert om, ondanks dat je iets wellicht eng vindt, het toch gewoon te gaan. En de dialoog met je innerlijke saboteur aan te gaan.

Verder lezen? Ik schreef over mijn Te Araroa voorbereiding ook nog de volgende artikelen:
– In gesprek met Tim Voors
– Een wandelclinic: opnieuw leren lopen!

Dankjewel voor het lezen en laat gerust een reactie achter!